''Zikir,fikir,şükür(süzlük)...''

Kimden kpsszede

Elimdekilere bakınca,ne kdr az şükrettiğimi her seferinde üzülerek ve utançla farkediyorum...
Şükrettikçe artacağını bile bile ve her nefs gibi benimkide daima daha fazlasını isterken neden bu kdr gafil olduğumu anlayamıyorum...
Hadi o da olsun,ay bu da olsun,şu da eksik kalmasın derken,yaşamsal ihtiyaçlarını karşılamakta zorlanan insanların varlığını neden aklıma getirmiyorum ki?
Küçük meleklerimin önemsiz bir yaramazlığı gözümde dağ gibi büyüyüp beni stresten strese sokarken;yavrusunun başında hastane odalarında ,onun ağrısız acısız bir nefesçik daha alabilmesi için dualar eden anne babalar neden hatırımdan çıkıyor?
Bunca gafletime ve umursamazlığıma rağmen hala beni koruyup kollayan,nimetlerini benden esirgemeyen Yaratıcıma minnetimi sunmak için bilmiyorum ki daha ne bekliyorum...